Όταν ο κόσμος είδε για πρώτη φορά το παιχνίδι Machinarium, ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η ιστορία του μικρού ρομπότ θα κατακτούσε τις καρδιές εκατομμυρίων παικτών. Αυτό το κουίζ έγινε πραγματικός θρύλος, και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό. Το έργο συνδυάζει μια μοναδική ατμόσφαιρα, σχεδιασμένα γρίφοι και εκπληκτικό οπτικό στυλ. Είναι ένας κουλτουριάρικος προσανατολισμός της ρετρό-φουτουριστικής τέχνης. Εδώ δεν υπάρχουν τα κλισέ, μόνο καθαρή δημιουργικότητα που σε βυθίζει στον κόσμο των σιδερένιων ήρωων και δύσκολων αποφάσεων.

Το Machinarium: ένα gameplay που σε βυθίζει στην ατμόσφαιρα του ρετρο-φουτουρισμού
Το παιχνίδι Machinarium είναι ένας κλασικός κουίζ στο στυλ “δείξε και κλικ”, αλλά παρουσιάζεται με εντελώς μοναδικό τρόπο. Από την αρχή, ο παίκτης βρίσκεται σε έναν κατεστραμμένο και μυστηριώδη κόσμο, όπου κάθε γωνιά είναι γεμάτη ιστορίες. Ο κύριος ήρωας, το μικρό ρομπότ Josef, αναζητά την αγαπημένη του, αποκρυπτώντας παράλληλα τον κόμπο των γρίφων. Ο χρήστης ελέγχει το ρομπότ, λύνει λογικές προκλήσεις και αλληλεπιδρά με τον κόσμο του, ανακαλύπτοντας συνεχώς νέες λεπτομέρειες.
Όλες οι μηχανικές λειτουργίες έχουν σχεδιαστεί με λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, για να ανοίξει ένα πέρασμα, ο Josef πρέπει να αναρριχηθεί σε έναν σωλήνα, να εκτείνει το μηχανικό του χέρι ή να συναρμολογήσει ένα περίπλοκο μηχανισμό από εύρεσης κομματιών. Η μοναδικότητα του έργου είναι ότι δεν υπάρχουν καμία είδους υπόδειξη ή κείμενα εξήγησης – οι συμμετέχοντες μαθαίνουν να πειραματίζονται, να αισθάνονται τον κόσμο, όπως ο ίδιος ο Josef, που αποδεικνύεται ευάλωτος αλλά αποφασισμένος σε αυτήν την κρύα ρετρο-φουτουριστική πόλη.
Στο παιχνίδι Machinarium υπάρχουν πολλές σκηνές όπου η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον προκαλεί όχι μόνο ικανοποίηση από την επίλυση, αλλά και χαμόγελο. Κάθε πρόκληση, είτε πρόκειται για τη συναρμολόγηση ενός ανελκυστήρα από σκουπίδια είτε για την επίλυση ενός γρίφου με ηλεκτρικά καλώδια, είναι γεμάτη λεπτομέρειες που μετατρέπουν την κανονική πρόοδο σε πραγματική ανακάλυψη.
Γρίφοι που προκαλούν τη λογική στο παιχνίδι Machinarium
Οι γρίφοι δεν μοιάζουν με τους συνηθισμένους λογικούς γρίφους. Απαιτούν δημιουργική προσέγγιση και ικανότητα να σκέφτεστε εκτός προκαθορισμένων προτύπων. Ένας από τους γρίφους, για παράδειγμα, σχετίζεται με τον έλεγχο μουσικών οργάνων ρομπότ – εδώ πρέπει να επιλέξετε σωστά νότες για να δημιουργήσετε μια μελωδία που θα ανοίξει την πρόσβαση στον επόμενο σταθμό.
Οι προκλήσεις βασίζονται στην αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και απαιτούν πλήρη εμβύθιση. Για να ανοίξετε μια πόρτα, πρέπει να συνδέσετε τα καλώδια με συγκεκριμένο τρόπο, με τη σειρά που γίνεται εμφανής μόνο μετά από προσεκτική μελέτη των υπόδειξεων που κρύβονται στην τοποθεσία. Οι γρίφοι αναγκάζουν τον παίκτη να εξετάσει κάθε λεπτομέρεια του κόσμου, να δοκιμάσει, να πειραματιστεί, και μόνο μέσα από λάθη καταφέρνει να βρει τη σωστή λύση.
Η ιστορία της δημιουργίας του παιχνιδιού Machinarium: πώς γεννήθηκε ο μύθος
Το έργο είδε το φως χάρη στη δημιουργική ομάδα του στούντιο Amanita Design. Η ιστορία της δημιουργίας ξεκίνησε το 2007, όταν μια ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών και προγραμματιστών υπό την καθοδήγηση του Jakub Dvorský αποφάσισε να δημιουργήσει κάτι εντελώς διαφορετικό από τα παραδοσιακά ψυχαγωγικά προϊόντα. Το παιχνίδι Amanita Design αναπτύχθηκε από την ιδέα ενός οπτικά πλούσιου κόσμου που θα ήταν κατανοητός χωρίς λόγια. Οι προγραμματιστές επέλεξαν επίτηδες να μη χρησιμοποιήσουν διάλογους και κείμενο, προκειμένου να καταστήσουν την έννοια κατανοητή για όλους, ανεξάρτητα από τη γλώσσα.
Η έμπνευση προήλθε από την τσεχική κινούμενη εικονογράφηση και τα βιβλία για ρομπότ, καθώς και από την αγάπη για μηχανικές συσκευές και παλιές φουτουριστικές φαντασιώσεις. Η στούντιο εργάστηκε χρόνια πάνω στις λεπτομέρειες – κάθε στοιχείο ήταν σχεδιασμένο χειροποίητα. Το 2009, το παιχνίδι Machinarium μετατράπηκε σε πραγματικό έργο, κερδίζοντας αναγνώριση από κριτικούς και παίκτες σε όλο τον κόσμο.
Χαρακτήρες του Machinarium: ρομπότ με ψυχή
Εδώ δεν υπάρχουν άνθρωποι, μόνο ρομπότ, αλλά οι χαρακτήρες τους