Παιχνίδια-περιπέτειες στον Η/Υ της δεκαετίας του 2000: συλλογή κορυφαίων έργων

Στις αρχές των δύο χιλιετιών, το είδος των περιπετειών έλαβε δεύτερη ανάσα. Οι προγραμματιστές εγκατέλειψαν τα πρωτόγονα διεπαφικά στοιχεία και τους κειμενικούς διαλόγους, προσθέτοντας τρισδιάστατα γραφικά, κινηματογραφική παρουσίαση, βαθιά ατμόσφαιρα. Τα παιχνίδια-περιπέτειες στον Η/Υ της δεκαετίας του 2000 δεν απλά ψυχαγωγούσαν – αφηγούνταν ιστορίες, ξυπνούσαν συναισθήματα, προσέφεραν νοητικές προκλήσεις. Κάθε παιχνίδι έγινε ένα μικρό ταξίδι, κάθε σκηνή μέρος ενός διαδραστικού μυθιστορήματος.

Η μοναδικότητα των παλιών παιχνιδιών: οπτικό στυλ, ατμόσφαιρα, μηχανική περιπέτειας

Τα παλιά παιχνίδια στον Η/Υ στις αρχές των δύο χιλιετιών διακρίνονταν από μια προσωπική προσέγγιση. Οι καλλιτέχνες ζωγράφιζαν χειροποίητα τα φόντα, οι συνθέτες δημιουργούσαν σάουντρακ χωρίς πρότυπα, οι σεναριογράφοι έβαζαν φιλοσοφικούς υπονοούμενους στους κειμένους. Οι διεπαφές, ως κανόνας, παρέμεναν απλές – δείκτης, αποθήκη, λογική. Δεν απαιτούνταν αντιδράσεις, μόνο παρατηρητικότητα και σκέψη. Οι παίκτες λύνανε γρίφους, αναλύανε σκηνές, συγκρίνανε γεγονότα.

Ανασκόπηση των καλύτερων παιχνιδιών-περιπετειών στον Η/Υ της δεκαετίας του 2000

Ας εξετάσουμε την ουσία του είδους μέσα από γνωστά έργα.

Jack the Ripper (2004)

Η πλοκή αναπτύσσεται στη Νέα Υόρκη του 1901. Ένας δημοσιογράφος ερευνά μια σειρά φόνων, πιθανώς διαπραγματευμένων από τον περίφημο Jack the Ripper. Το παιχνίδι προσφέρει πυκνό σενάριο, ρεαλιστική ατμόσφαιρα αρχών του αιώνα, δεκάδες διαλόγους. Η δυναμική αναπτύσσεται στο παρασκήνιο της αστικής φασαρίας, των ήχων εφημερίδας, τραμών με ατμό. Ο ύφος – νουάρ στο πνεύμα των εφημερίδων έρευνας.

Scratches. Ψίθυρος (2006)

Ψυχολογική τρόμου-περιπέτεια με απομονωμένη τοποθεσία – ένα αρχοντικό στην αγγλική επαρχία. Βαθύς ήχος, ελάχιστη κινούμενη εικόνα, πυκνό σενάριο. Η ατμόσφαιρα θυμίζει ταινίες του ’70. Η σταδιακή ανάπτυξη, ημερολογιακές καταγραφές, ημι-αινίγματα στην αλληλογραφία δημιουργούν την ψευδαίσθηση της παρανοϊκότητας. Ένα παράδειγμα επιτυχούς χρήσης του φόβου όχι μέσω των jump scares, αλλά μέσω της ατμόσφαιρας.

Paradise (2006)

Περιπέτεια από τον δημιουργό της σειράς Syberia. Η ιστορία μιας γυναίκας που έχασε τη μνήμη της σε μια φανταστική αφρικανική χώρα. Τρισδιάστατα γραφικά συνδυάζονται με προ-αναγεννησιακή στιλιστική. Η φλόρα και η πανίδα είναι εξωτικές, οι διάλογοι φιλοσοφικοί. Το παιχνίδι συνδυάζει περιπετειώδεις αποστολές με συμβολισμό, κριτική της εξουσίας, αναδεικνύει θέματα ταυτότητας και μνήμης. Ένα από τα πιο τολμηρά έργα της εποχής.

A Vampyre Story (2008)

Γοτθικό χιουμοριστικό παιχνίδι-περιπέτεια του 2000 με οπτικό στιλ κινουμένων σχεδίων α la Tim Burton. Η πρωταγωνίστρια – όπερα που μετατράπηκε σε βρικόλακα. Αντί για τρόμο – ειρωνεία. Αντί για αίμα – παιχνίδι με λέξεις. Οι προγραμματιστές χρησιμοποίησαν τον κλασικό τρόπο point-and-click, πρόσθεσαν κινούμενες εισαγωγές και ασυνήθιστες αλυσίδες περιπετειών.

Gabriel Knight 3: Blood of the Sacred, Blood of the Damned (1999)

Χρονολογικά βγαίνει στα όρια των δεκαετιών. Η τρίτη μέρος της κουλτούρας σειράς. Η ιστορία επικεντρώνεται σε θεωρίες συνωμοσίας, αίματα αγίων, μυστικές τάξεις. Τοποθεσίες: γαλλικό χωριό, κατακόμβες, κάστρα. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί τρισδιάστατα γραφικά και μια ασυνήθιστη σύστημα κίνησης με βάση τις συντεταγμένες. Οι αποστολές βασίζονται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Ένα από τα πιο νοητικά έργα όλων των εποχών.

Julia: Innocent Eyes (2010)

Τίτλος της ιταλικής εταιρείας Arxel Tribe. Αστυνομικό έργο με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ. Η κεντρική ηρωίδα ερευνά την υπόθεση ενός σειριακού δολοφόνου. Ο οπτικός ύφος – στο πνεύμα του ευρωπαϊκού νουάρ, η πλοκή – μωσαϊκό από αναμνήσεις. Οι προγραμματιστές αποφάσισαν να μη χρησιμοποιήσουν τον κλασικό σύστημα αποθήκευσης, εστίασαν στους διαλόγους και τις λογικές αποστολές.

Martin Mystère: Operation Dorian Gray (2005)

Έργο βασισμένο σε δημοφιλή ιταλικό κόμικ. Ένας καθηγητής-ερευνητής ερευνά ένα φόνο που σχετίζεται με φιλοσοφικό π